«Բայց ես՝ քա՛ւ լիցի որ պարծենամ, հապա միայն մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսին խաչովը, որով աշխարհ ինծի խաչը ելած է, ես ալ՝ աշխարհին»։ (Գաղտ 6.14)

Ս. ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԱԹՈՌԱՆԻՍՏ ՄԱՅՐ ՏԱՃԱՐ
– Ս. Որդւոց Որոտման Եկեղեցի – Ս. Յարութիւն Մատուռ – Պէզճեան Սրահ (Ս. Խաչ Եկեղեցի) – Ս. Յովհաննէս Մկրտարան Մատուռ – Ս. Թորոս Լուսաղբիւր Մատուռ։

Ս. ԳԷՈՐԳ ԵԿԵՂԵՑԻ, Սամաթիա
– Ս. Յովհաննէս Մկրտիչ Լուսաղբիւր Մատուռ Այս եկեղեցին կառուցուած է Բիւզանդական վանքի մը վրայ, որ կը կոչուէր Բանաիա Փերիվլեպտոս (Ս. Աստուածածին)։ Իսկ Օսմանեան հպատակ մահմետականներու

Ս. ՅԱԿՈԲ ԳԼԽԱԴԻՐ ԵԿԵՂԵՑԻ
Այս եկեղեցին կ՚ենթադրուի թէ գոյութիւն ունեցած է 19րդ դարէն առաջ։ Ըստ պաշտօնական տուեալներու, եկեղեցին առաջին անգամ նորոգութեան ենթարկուած է 1839ին։ Յետագային, Յակոբոս Պատրիարք Սերոբեանի շրջանին

Ս. ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԵԿԵՂԵՑԻ, ԳՈՒՄԳԱԲԸ ԴՈՒՐՍ
Այս թաղին հայ բնակիչները Պոլսոյ գրաւումին յաջորդող շրջանին Անատօլուէն բերուելով տեղաւորուած էին։ Իրենց զբաղմունքն էր ձկնորսութիւն եւ մակոյկավարութիւն։ 1832ին կայսերական հրովարտակով թաղին մէջ «Քահանայի Տուն»

Ս. ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ ԵԿԵՂԵՑԻ, ԿԷՏԻԿՓԱՇԱ
1849ին առաջին անգամ կառուցուեցաւ Յակոբ Սերովբեան Պատրիարքի օրով Կէտիկփաշայի Սարայիչի թաղամասին մէջ։ Հրդեհի հետեւանքով հրոյ ճարակ դառնալէ ետք, Ներսէս Վարժապետեան Պատրիարքի օրով վերաշինուեցաւ 1876ին։ Աւելի

Ս. ՍԱՐԳԻՍ ՄԱՏՈՒՌ, ՊԱԼԸՔԼԸ
Պոլսոյ հնագոյն հայկական գերեզմանատուներէն Պալըքլըի մուտքի աջին տեղ կը գրաւէ Սուրբ Սարգիս Մատուռը, որուն շինութիւնը աւարտած է 1985ին բարերարութեամբ Սարգիս Կէօվտէրէլիօղլուի։ Արդիական ոճով կառուցուած մատրան