«Տերը իմ հովիվն է, ես ոչինչ չեմ կարոտի. Նա ինձ պառկեցնում է կանաչ խոտերի վրա, առաջնորդում է հանգիստ ջրերի մոտ»: (Սաղմ․ 23:1-2)

ԵՐԵՒՄԱՆ Ս. ԽԱՉ ԵԿԵՂԵՑԻ , ԳՈՒՐՈՒՉԷՇՄԷ
Այս եկեղեցին կանուխ շրջաններէն կը կոչուէր Սուրբ Նշան։ Ըստ Գիւտ Քահանայ Աղանեանցի՝ Եկեղեցին Զաքարիա Կաղզուանցի Պատրիարքի շրջանին ի հիմանէ կառուցուած է՝ հոգաբարձութեամբ Չօպան Ամիրայի։ Եկեղեցին

Ս. ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԵԿԵՂԵՑԻ , ԵՆԻԳԻՒՂ
Ըստ Ղուկաս Վարդապետ Ինճիճեանի, Ենիգիւղի մէջ 1794ին արդէն իսկ գոյութիւն ունէր Սուրբ Աստուածածին Եկեղեցին։ Հիմնական վերանորոգութեան ենթարկուեցաւ Յարութիւն Ամիրա Նէվրուզի բարերարութեամբ եւ պաշտամունքի բացուեցաւ Ստեփանոս

Ս. ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԵԿԵՂԵՑԻ , ՊԷՇԻԿԹԱՇ
Առաջին անգամ Գրիգոր Վարդապետ Դարանաղցին 1623ին կը յիշէ, թէ Պէշիկթաշի մէջ կար ժամատուն մը՝ երկու քահանաներով։ Երեմիա Չէլէպի եւս կը վկայէ թէ Պէշիկթաշի մէջ փոքր

Ս. ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԵԿԵՂԵՑԻ , ՕՐԹԱԳԻՒՂ
Այս եկեղեցին առաջին անգամ 1665ին Սուրբ Կիրակոս անուամբ յիշատակուած է։ Կը պատկանէր Ակնէն եւ անոր ենթակայ Ապուչեխ գիւղէն գաղթած հայերուն, որոնք Օրթագիւղ հաստատուած էին։ Այդ

Ս. ԳՐԻԳՈՐ ԼՈՒՍԱՒՈՐԻՉ ԵԿԵՂԵՑԻ , ՂԱԼԱԹԻԱ
Պոլսոյ ամենահին եկեղեցին է։ 1360 եւ 1361 թուակիր երկու ձեռագիրներու յիշատակարաններ կը վկայեն թէ Ղալաթիոյ մէջ գոյութիւն ունեցած է Ս. Սարգիս անունով եկեղեցի մը։ Իսկ

Ս. ԵՐԻՑ ՄՄԱՆԿԱՆՑ ԵԿԵՂԵՑԻ , ՊՈՅԱՃԸԳԻՒՂ
Կառուցուած է 1840-ին՝ փայտաշէն, Միսաք Ամիրա Միսաքեանի բարերարութեամբ։ Եկեղեցին որ այժմ կը գործէ, ի հիմանէ քարուկիր վերակառուցուած է 1885ին։ Իսկ վերջին անգամ հիմնական նորոգութիւն տեսած

Ս. ԵՐՐՈՐԴՈՒԹԻՒՆ ԵԿԵՂԵՑԻ, ՊԷՅՕՂԼՈՒ
Եկեղեցին գոյութիւն ունեցած է 16րդ դարուն։ Յիշատակարանի մը արձանագրութեան մէջ գրուած է, թէ 1503 թուակիր Իւչ Հօրան անուն ձեռագիր կայսերակնիք մուրհակի մը համաձայն գնուած է

Ս. ՀՌԻՓՍԻՄԵԱՆՑ ԵԿԵՂԵՑԻ , ՊԻՒՅԻՒՔՏԷՐԷ
Այս եկեղեցին կը գտնուի Վոսփորի Եւրոպական ափի հեռաւորագոյն կէտին վրայ։ Կառուցուած է Գէորգ եւ Կարապետ Քարաքէհեայ եղբայրներու կողմէ եւ բացումը կատարուած՝ 1848ին։ 1886ին քարուկիր վիճակով